Agresja występuje u każdego człowieka, niezależnie od wieku i jest zjawiskiem wszechobecnym. W naszym życiu pojawia się od narodzin i towarzyszy nam do końca życia. Pojęcie agresji należy do naturalnych przejawów ludzkiej działalności, którym nadajemy niewątpliwie negatywne znaczenie. Warto zaznaczyć, że pojęcie „agresja” pochodzi od greckiego słowa „aggredi” przekształcone następnie w „ad gradi”, czyli „kroczenie naprzód”. Tak więc dosłownie agresja oznacza podchodzenie, postępowanie naprzód, bez uprzedzeń, bez wahania, żeby osiągnąć zamierzony cel. Agresja może być uwarunkowana potrzebą ataku oraz emocjami takimi, jak strach, gniew, złość — są to emocje trudne do wyrażania. Agresywne zachowanie przejawiają już małe dzieci, gdyż próbują radzić sobie z samym sobą, ze swoimi emocjami. Trudne emocje do wyrażania, nie bez powodu kryją się za konkretnym agresywnym zachowaniem. Zachowania agresywne stwarzają duży problem, dlatego trzeba poznać ich przyczynę, aby zrozumieć reakcje na nie. Często pogłębiamy destrukcję i uniemożliwiamy pomoc poprzez niewłaściwą interpretację zdarzeń. Nie możemy jednak odmawiać nikomu prawa do wyrażania negatywnych emocji, bez względu na to, czy ma on stałą tendencję do przejawiania swojej agresji w różnych okolicznościach, czy też jest to jednostkowe zachowanie. Dlatego nie powinniśmy zabraniać dziecku wyrażania złości, gniewu czy strachu. Wszystkie te emocje muszą znaleźć ujście, tym bardziej że dzieci często jeszcze nie potrafią inaczej okazywać swoich emocji, nie są jeszcze dojrzałe, by umieć zapanować nad swoją złością. Przede wszystkim potrzebują zainteresowania ze strony dorosłych i tylko w agresji widzą możliwość zwrócenia na siebie uwagi.

Agresja przejawia się w zachowaniach dzieci, a także w zachowaniach dorosłych. Badania naukowe poświęcone analizie problemu definiowania tego zjawiska wykazują, że dzieci bardziej kontrolują swoje reakcje niż dorośli. Problem definiowania pojęcia agresji jest szeroki, zjawiskiem tym zajmuje się wiele dyscyplin naukowych. Zazwyczaj definiowanie tego zjawiska opisuje się ze względu na kryteria takie, jak: skutki, do jakich prowadzi, istotę motywacji leżącej u jego podstawy, przypisywanie mu wartości moralnych i społecznych.

Warto jednak zwrócić uwagę na kilka istotnych zagadnień:

*Agresje należy zawsze rozpatrywać w kontekście społecznym.

*Każdy człowiek ma prawo do wyrażania agresji-w sposób nieraniący innych (dobrze jest wyładować agresje w słowach lub podczas zabawy).

*Agresja jest często odpowiedzią na silne emocje, które jej towarzyszą.

*Czasami u podstaw agresji leży zamiar wyrządzenia szkody lub krzywdy drugiej osobie.

Pamiętajmy, że wszystkie te zachowania płyną często od dorosłych. Agresja pojawia się także w sposób naturalny w zabawach i grach z użyciem zabawek militarnych, zwłaszcza u chłopców. Tutaj niebezpieczeństwem i źródłem powstawania agresji są walki i zachowania agresywne, gdyż dzieci oswajają się z nimi i potem przenoszą na różne sytuacje, wykraczając poza granice zabaw. Takie sytuacje mogą prowadzić do nieszczęścia, gdyż uczą agresji i są szkodliwe dla prawidłowego rozwoju dzieci. Podobna sytuacja dotyczy dzieci i młodzieży w przypadku gier komputerowych. Wszystkie te sytuacje dostarczają błędnych informacji o skutkach zabijania, zabawa wychodzi poza granice świata gier.
Wniosek z tego, że możemy całkowicie wyeliminować zabawki i gry militarne z życia naszych dzieci i młodzież, gdyż są całkowicie zbędne w ich życiu, a wręcz szkodliwe dla ich prawidłowego rozwoju. Z pewnością nie będzie to miało wpływu na brak formowania się męskiego wzorca zachowań. Bez żadnych obaw możemy wypełnić go innymi doświadczeniami.